De papegaaienschommel.

Tijdens zijn presidentiële campagne beloofde Barack Obama om Guantánamo Bay, een marinebasis en een omstreden gevangenis van de Verenigde Staten te sluiten. Verdachte Al Qaida- en Talibangevangenen uit onder andere Afghanistan werden er vastgehouden. In 2004 beweerden drie Britse gevangenen dat er in het kamp voortdurend werd gemarteld. Er was zelfs sprake van gedwongen drugsgebruik en van seksuele vernedering.

Martelen is van alle tijden en komt voor in allerlei vormen. Wat opvalt is dat men de praktijk steeds probeert te camoufleren met een onschuldige benaming.
In Zuid-Amerikaanse landen zoals Brazilië kent men de ‘papegaaienschommel’. Het slachtoffer wordt ondersteboven gehangen en krijgt elektroschokken toegediend waardoor hij of zij krijst als een papegaai. De oorspronkelijke Amerikaans-Engelse uitdrukking luidt: ‘parrot’s perch’, ook wel een ‘chat with Susan’ genoemd. In Uruguay kent men de ‘onderzeeër’ waarbij het slachtoffer wordt ondergedompeld in een tank met water dat vervuild is met braaksel, uitwerpselen en bloed. Ieder dictatoriaal land beschikt over de nodige eufemismen om folterpraktijken te camoufleren. Op de Filippijnen gebruikte men de benaming ‘waterkuur’, een woord dat eerder associaties oproept aan ‘helen’ dan aan horror.