“Ja, waarom, waarom? Waarom zijn de bananen krom?”
Een zinnetje dat we oppikten uit het boek ‘Een moeder van niks’ (uit 1982) van Annemarie Oster. Het duikt vaak op als antwoord op een domme vraag.
De Haagse smartlappenkoning Willy Derby had op 24 april 1931 in Berlijn al een lied met deze titel op plaat gezet (voor het label Parlophone). Oorspronkelijk ging het om een Duits nonsensliedje (“Warum ist die Banane krumm?”) van een zekere Schwarz (vermoedelijk de Duitse componist en arrangeur Friedrich Schwarz, 1894-1933). Revue- en operette-producent Meyer Hamel (1895-1965) tekende voor de nederlandse versie.
De Belgische zanger Tony Corsari kwam in 1961 (veel later dus) dan weer met een andere versie. En in 1972 kwam André van Duin met “Het bananenlied”. Dat ging aldus: “Waarom, waarom? Waarom zijn de bananen krom? W’rom zijn de b’na, zijn de b’na, zijn de b’na, zijn de b’na. Zijn de b’nanen krom? Als je ze rechtop zet, dan vallen ze om.”
Dat lied was eigenlijk een vertaling van de ‘Banana Boat Song’ van Harry Belafonte uit 1956.
In het Engels bestaat er geen gelijkaardige uitdrukking. Engelssprekenden kennen wel vergelijkbare absurde antwoorden op een domme vraag.
Toen een Pool voor het eerst de paustroon besteeg, kon men in Amerikaanse gezinnen de leuke variant opvangen: ‘Is the pope Polish (Italian, Catholic)?’ Andere schertsende (Amerikaanse) uitdrukkingen zijn: ‘Does a bear shit in the woods?; does a wooden horse have a hickory dick?; does Howdy Doody have wooden balls?’
Niettemin is de hele bananenrage begonnen met een absurde maar vrolijke (Engelse) contradictie, in 1923 populair gemaakt als titel van een song van Frank Silver en Irving Cohn: “Yes! We Have No Banana's.’’ Eddy Cantor zong het destijds in de New Yorkse revue ‘Make it snappy.’ Het werd een wereldhit. Er kwamen zelfs een paar vervolgen: "I've got The Yes We Have No Bananas Blues" en “I’ve never seen a straight banana.”
In Duitsland vertaalde een zekere Fritz Loehnert het oorspronkelijke succeslied in 1923 als "Ausgerechnet Bananen". Louis Davids liet in hetzelfde jaar zijn versie drukken: "Tja...ik heb geen bananen" maar liet de plaat opnemen door Lou Bandy die er een grote hit mee scoorde.
In 1925 kwam hij met een vervolg: "Eet geen bananen met de schil".
In 1939 werd de oorspronkelijke Engelse catchphrase nieuw leven ingeblazen dankzij de release van de film ‘Angels have wings’ van Howard Hanks. Eén van de personnages laat zich ontvallen: ‘Yes, we have no bananas.’
Tijdens de daaropvolgende oorlogsjaren werd deze zegswijze ook in Groot-Brittanië erg populair.
Een echt Engels equivalent voor ‘waarom zijn de bananen krom?’ bestaat echter niet.
Maar waarom zijn die bananen nu echt krom? Het wetenschappelijk antwoord: De vruchten groeien in eerste instantie gewoon naar beneden maar dan zoeken ze het licht en groeien naar de zon. Vandaar dus.
01 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
André Van Duin zong er destijds zelfs over. Meer over hoe de bananen krom groeien vindt u op:
BeantwoordenVerwijderenDe uitleg dat bananen naar het licht groeien is eigenlijk niet juist. De bananen zijn in het begin van hun groeiperiode gewoon recht, maar na een eindje worden ze krom door de zwaartekracht en hun eigen gewicht. Naarmate ze groter worden groeien ze dus krom.
BeantwoordenVerwijderenKen een bananenkweker en het tweede antwoord van Archi klopt als een banaan :)
BeantwoordenVerwijderenDus het komt niet omdat het schilletje gewoon te krap is ;)
BeantwoordenVerwijderen