Bloed aan de paal.

In de voetbalverslaggeving is ‘bloed aan de paal’ de typering van een ruwe wedstrijd, waarbij agressie niet uit de weg wordt gegaan. Er wordt met uiterste inzet gespeeld, met de beuk erin.
De uitdrukking staat in verband met de oudere zegswijze bloed willen zien ‘een ernstige bestraffing of een drastische maatregel eisen’.
Ze werd voor het eerst opgenomen in het Voetbalwoordenboek van Rob Siekmann uit 1978, maar ze bestond al in de jaren zestig.
Bloed aan de paal zou ook een aanmoedigingskreet (geweest) zijn voor het eigen elftal.
De zegswijze werd pas echt populair in 1978, toen ze algemeen bekend werd gemaakt door cabaretiers Bram Vermeulen en Freek de Jonge (toen nog Neerlands Hoop) tijdens de discussie over het al dan niet deelnemen van Nederland aan het wereldkampioenschap voetbal in Argentinië. Een plaat van het duo kreeg deze titel mee. Tegenwoordig wordt de uitdrukking ook buiten voetbalkringen gebruikt.