Meer syndromen.

Oorspronkelijk werd het syndroom genoemd naar de ontdekker ervan. Zo kent men in de geneeskunde het Downsyndroom of mongolisme. Het werd genoemd naar John Langdon Down (1828-1886), die dit ziektebeeld voor het eerst beschreef in 1866.
Het Reyesyndroom duidt een dodelijke ziekte aan die zich voordoet bij jongeren na virusinfecties. Het verwijst naar de Australische kinderarts Ralph D. K. Reye (1912-1978), die dit verschijnsel in 1963 ontdekte.

Het Korsakovsyndroom is een soort dementie die veroorzaakt wordt door overmatig alcoholgebruik. Geheugenverlies, oriëntatiestoornissen, niet meer weten wie wie is, dat zijn zowat de belangrijkste symptomen. Volgens de krant Trouw waren er in Nederland in 1988 zo’n 600 patiënten en zouden het er in 1998 ongeveer 12.000 geweest zijn. Het ziektebeeld werd beschreven door de Russische psychiater S.S. Korvakov (1854-1900).
Iemand die tijdens een gesprek plots begint te vloeken of scheldwoorden uit te slaan, lijdt aan het Gilles de la Tourettesyndroom, genoemd naar de Franse neuroloog Georges Gilles De La Tourette (1857-1904), die het in 1885 ontdekte.
Elsevier had het in 1993 uitgebreid over het syndroom van Wermer, genoemd naar de Amerikaanse endocrinoloog die overleed in 1975, “een zeldzame erfelijke afwijking waardoor zeer jonge kinderen al het verschrompelde uiterlijk van grijsaards hebben.”

Meer recent is het zgn. Stendhalsyndroom, voor het eerst in de media gesignaleerd in de tweede helft van de jaren tachtig van vorige eeuw. Het staat voor een toestand van stress en verwarring die zich voordoet bij toeristen tijdens het bezoek aan musea en andere culturele bezienswaardigheden. Ademhalingsmoeilijkheden en gezoem in de oren zijn enkele kenmerken. De term refereert aan de Franse romanschrijver H.B. Stendhal (1783S1842), die het verschijnsel beschreef in zijn reisdagboek, na een bezoek aan de Santa Croce te Florence, waar zich o.a. de graftombes van Dante, Boccaccio en Rossini bevinden. De auteur werd er door de pijn van een extreme schoonheidssensatie overmand. In zijn dagboek noteerde hij: “Toen ik het portaal van de Santa Croce buitentrad, werd ik overweldigd door heftige hartkloppingen… de levensbron in mij was opgedroogd en ik stapte verder, voortdurend vrezend op de grond te vallen.”

Je zou het een ‘culturele indigestie’ kunnen noemen, maar Stendhalsyndroom klinkt natuurlijk veel mooier. Een synoniem (volgens Van Dale) is ‘de toeristenziekte’.