Duuuh!

“Te weinig uitdaging? Dûh, wat een cliché!”
Zomaar een zinnetje dat we in 2008 uit het tijdschrift HP/ De Tijd plukten.
Onder jongeren is ‘duuuh’ (langgerekt uitgesproken) al een tiental jaren een uitroep van verbazing of weerzin tegenover de domheid van een eerder gemaakte opmerking. Het betekent zoiets als: ja, dat weet ik ook; vertel mij wat! Duuh! wordt als dooddoener gebruikt wanneer iemand iets banaals wil toevoegen aan een conversatie. Wanneer je iets volslagen belachelijk vindt, zeg je wel eens met gespeelde verbazing: ‘hallo!’ of ‘ja, dag!’ Aan dit rijtje kan nu ook ‘duuuh’ worden toegevoegd. Het is wat je met een geleerd woord ‘een onomatopee’ noemt: een woord dat gevormd werd door klanknabootsing.
Volgens sommigen is het afkomstig uit het Amerikaans-Engelse stripjargon. Van dat stripjargon ben ik niet zeker maar in ieder geval werd deze uitroep al in 1943 in de VS opgetekend.
Bij ons dook ze voor het eerst op in de tweede helft van de jaren negentig.