27 maart 2008

Grootste bimbo van het internet.

Tienermeisjes die wegdromen van borstvergrotingen, dieetpillen, coole outfits e.d. kunnen tegenwoordig terecht op www.missbimbo.com.
Wie ouder is dan achttien kan zonder problemen inloggen op deze website. Minderjarigen krijgen echter een waarschuwing om aan de ouders toestemming te vragen. Registreren is gratis maar voor zgn. ‘diva-dollars’ moet je in de geldbuidel tasten. Daarna kun je ook allerlei dingen kopen die een ‘bimbo’ nodig heeft: veel shoppen, een nieuw kapsel, een luxeappartement enz.
Op de van oorsprong Franse website (gelanceerd door Fransman Nicolas Jacquart) dingen maar liefst 1,2 miljoen meisjes naar de titel ‘grootste bimbo ter wereld’ (groter dan Britney Spears en Paris Hilton zeg maar).

Een ‘bimbo’ is, u raadt het al, een ordinaire, sexy en domme vrouw.
Het is een
Amerikaans slangwoord van begin twintigste eeuw dat eind jaren tachtig naar ons taalgebied overwaaide. Eigenlijk gaat het om een verbastering van het Italiaanse woord ‘bambino’ (klein kind). In het slangtaalgebruik kan het slaan op een baby, een man of tegenwoordig een jonge, leeghoofdige maar aantrekkelijke vrouw (doorgaans met lang haar en grote borsten). Synoniemen zijn o.a. dumbo en nitwit.

In Amerika noemde men het aapje van een orgelman dat de hoed voor het geld vasthield, vaak Bimbo. Misdaadauteurs zoals Dashiell Hammett en Raymond Chandler gebruikten het woord in de jaren dertig van de twintigste eeuw in de betekenis van een ‘gevaarlijke man; bankrover’. Aanvankelijk sloeg bimbo vooral op mannen.
De Britse humorist P.G. Wodehouse schreef in 1947 nog over bimbo’s die avances maakten naar onschuldige meisjes nadat ze eerst hun echtgenoten hadden gedumpt. In Amerika ontwikkelde zich echter een tweede betekenis, die van een ‘prostituee’ of ‘onzedige vrouw’.
Het woord werd vaak gebruikt met het allitererende ‘blond’. Een vergelijking met het ‘domme blondje’ (dumb blond) ligt dus voor de hand.

Bimbo begon meer en meer te slaan op een vrouw die het op seksueel gebied niet zo nauw neemt. Daarbij werd het beeld gecreëerd van een opvallend, aantrekkelijk iemand met forse boezem en lange benen, vaak ook iemand die erg listig is. Intussen is het woord in ons taalgebied al aardig ingeburgerd geraakt, vooral onder jongeren. De Baya Beach Club in Rotterdam zou volgens insiders de grootste verzamelplaats van bimbo’s zijn. Een mannelijke bimbo noemt men een ‘himbo’. Fransen gebruiken naast bimbo nog de scheldwoorden ‘aloha’ en ‘bombe’ voor een mooie maar leeghoofdige vrouw.

Momenteel staat de titel van 'grootste bimbo' op naam van Shorty4080, 39 jaar.

25 maart 2008

BAM-moeder.

Begin jaren tachtig van vorige eeuw, toen het leven nog vrij simpel was, leerden we de bom-moeder kennen. Dit fenomeen van de ‘bewust ongehuwde moeder’ sloeg bij oudere conservatieve mensen in als een ‘bom’. In contactadvertenties zag je plots teksten opduiken zoals: ‘bom in spe zoekt donor’. Dat was effe schrikken!
De afgelopen jaren werd er vrij kwistig met dit etiket omgesprongen. Immers, het alleenstaand moederschap bleek vaak een tweede keuze. Meestal ontbrak het aan (goede) mogelijkheden om samen met een partner kinderen te krijgen en ze ook op te voeden.

Anno 2008 is het leven veel gecompliceerder geworden. Alsof het allemaal nog niet ingewikkeld genoeg is, werd in 2005 de BAM-mam geïntroduceerd: de Bewust Alleenstaande Moeder. Op de website bam-mam.nl lees je er alles over. Daar wisselen alleenstaande moeders en zaaddonoren hun ervaringen uit.

Terwijl de ‘bom’het gezin veel te traditioneel vind en de vader gewoon overbodig, komt de ‘bam’ hem gewoon niet tegen. Ze heeft wel een kinderwens maar heeft geen zin om tot haar overgang op hem te wachten. Die man kan immers ook later nog komen.

De beroemde single mom Madonna was ooit een BAM.

19 maart 2008

Tecktonik.

Wie onlangs het Brusselse justitiepaleis passeerde, heeft mogelijk met verbazing staan kijken naar de jonge dansers die elkaar in groep uitdaagden voor dansbattles.
De ingewikkelde en razendsnelle armbewegingen, waarbij veel door de haren wordt gestreken, doen wat denken aan vogueing (eind jaren tachtig van vorige eeuw ontstaan in New York (Harlem) als gay-alternatief voor breakdancing en als parodie op de missverkiezingen).


Tecktonic is blijkbaar de nieuwste hype onder jongeren. Dit fenomeen komt dan weer overgewaaid uit Frankrijk. De nieuwe dansvorm, gebaseerd op een mengeling van hiphop en techno, ontstond in 2000 in de Parijse nachtclub Metropolis.
De populariteit van tecktonic, ook wel ‘tck’, ‘vertigo’ of ‘Milky Way’, is vooral te danken aan websites die videobeelden verspreiden, zoals You Tube en Dailymotion.

Bij deze energieke stijl is de dresscode erg belangrijk. Opvallend is dat slordigheid vaak de toon aangeeft: geen splinternieuwe Nikes maar gewone baskets. Verder strakzittende zwarte jeans en kleurige trainingspakjes. De dansers dragen bij voorkeur futuristische of gothic kapsels (ook de coupe Beckham is erg populair). Voor een flinke kwak gel in het haar schrikken vooral de meisjes niet terug. Make-uppatronen zoals een ster rond de ogen, zijn eveneens geliefd.

De term ‘tecktonic’ is een geregistreerd handelsmerk. De naam verwijst naar de clash tussen de jump- en hardstyle uit België en Nederland en de electro uit Italië en Spanje.
Veel van de piepjonge dansers hebben de vereiste danspassen geleerd op het internet. Op plaatsen waar veel volk komt, zoals het Brusselse Justitiepaleis en het Parijse Centre Pompidou, ontmoeten ze elkaar voor teambattles.

Afwachten nu of tecktonic een nieuw invloedrijk dans- en muziekfenomeen wordt of de zoveelste hype.

13 maart 2008

Vanuit de heup schieten.


'Uitgevers die met geld vanuit de heup schieten, hebben altijd een slecht rendement.'
Dit stond er een aantal jaren geleden in Vrij Nederland.
Bedoeld wordt: een probleem op een ondoordachte, impulsieve manier aanpakken; ook: ongestructureerd, niet-beleidsmatig werken. Deze uitdrukking hebben we onleend aan het Engels: ‘to shoot from the hip’. Het beeld komt uit een western. De letterlijke betekenis is: met het vuurwapen ter hoogte van de heup schieten.
De figuurlijke betekenis raakte bij ons begin éénentwintigste eeuw gangbaar.

10 maart 2008

Smurfentaal.

Zo noemen Amsterdamse leerkrachten sedert 1997 de straattaal of het schoolpleindialect van allochtonen. Zij zouden in een even onbegrijpelijk taaltje praten als (de stripfiguren) de smurfen.

Het is een ietwat denigrerende benaming.

De term -ondertussen al opgenomen in ‘Amsterdams. Taal in stad en land. (2002)’ van Jan Berns & Jolanda van den Braak- suggereert dat allochtone jongeren het Nederlands niet goed beheersen. De sprekers zouden bijvoorbeeld woorden uit andere talen gebruiken omdat ze de Nederlandse equivalenten onvoldoende kennen.
Onderzoekers van straattaal, zoals taalkundige en thrillerauteur René Appel, wijzen er evenwel op dat jongeren dit soort slang net gebruiken om zo creatief het Nederlands te vermengen met buitenlandse woorden. Hierdoor willen ze gewoon origineel overkomen, een belangrijke bestaansreden voor slang.

Voorbeelden van ‘smurfentaal’ zijn 'chickie' voor 'meisje', 'scott' of 'scotten' voor 'vernederen', 'doekoe' voor 'geld' en 'fitti' voor 'vechten'. Vaak is het een mengtaal van Nederlands, Surinaams, Marokkaans, Turks en Engels. De voornaamste gebruikers zijn jongeren met een gemengde etnische achtergrond.

04 maart 2008

Braziliaans streepje.


Gwyneth Paltrow en Naomi Cambell hebben een ‘Braziliaans streepje’. Huh?

Voor degenen die van de planeet Mars komen: een Braziliaans streepje is een verticaal streepje haar op de venusheuvel, dat overblijft na ontharing (met speciale hars) van de schaamstreek.
Als vrouw hoef je niet langer bang te zijn dat er haren onder de slip of string vandaan komen. ‘The Brazilian’ noemt men deze totale ontbossing, een subtiele verwijzing naar de uitvindsters. De ‘Brazilian wax’ werd nl. in 1994 geïntroduceerd door 7 Braziliaanse zusters in New York (Jocely, Jonice, Joyce, Janea, Juracy, Jurassa en Judseia Padilha).

Zeven jaar eerder al openden ze in New York de ‘J. Sisters International Salon’ (een schoonheidssalon met veel aandacht voor nagelverzorging).
Het zal wel geen verbazing wekken dat de introductie of liever het idee van de nieuwe ontharingstechniek ontstond in een land waar de bikini's veterbreed zijn en vrouwen geen uitstekend sprietje accepteren. De mode en ook de media dicteren al jaren het haarloze schoonheidsideaal. Lichaamshaar wordt beschouwd als dierlijk en veel hedendaagse vrouwen willen daar blijkbaar niet mee geassocieerd worden.
In sommige culturen is het ontharen van de schaamstreek al eeuwen schering en inslag. Waarschijnlijk hebben de populariteit van de string en de stijgende invloed van de porno-industrie bijgedragen tot het debuut van wat men ook het ‘pornostreepje’ is gaan noemen: een minuscuul landingsbaantje. Bij een ‘Brazilian wax’ worden nl. alle haren verwijderd in het schaamstreekgebied, dus ook die aan de binnenkant. Wat overblijft is een bikinilijn met een zachte huid, zonder pukkels en irritaties. De haartjes komen zacht terug (ze blijven zelfs langer weg dan bij het scheren).
Wel is het aan te raden om beroep te doen op een ervaren professionele schoonheidsspecialiste, al was het maar om zo’n ‘Brazilian wax’ zo pijnloos en mooi mogelijk te laten doen.

Het ‘Braziliaans streepje’ levert alleszins een nieuw eufemisme op want het verhult mooi dat de draagster toch maar met een ‘kale muis’ rondloopt.