Hubba hubba.

De meesten onder ons zullen meteen denken aan het Marsipulamilied van Dennie Christian maar dat is dan verkeerd gegokt. Deze reduplicatie (vaak zelfs gevolgd door een derde hubba) is een soort oerkreet om enthousiasme of goedkeuring mee uit te drukken, eigenlijk het linguistisch equivalent van een lokfluitje bij het zien van een aantrekkelijke vrouw, die een groep mannen passeert.

In Amerika werd deze uitroep tijdens W.O. II veelvuldig gehoord (op de radio, in de film). Ze werd beroemd gemaakt door komiek Bob Hope maar zou volgens sommige bronnen ontstaan zijn onder Amerikaanse luchtvaartpiloten (die het overnamen van Chinese piloten op een luchtbasis in Florida). In het Cornish (de Keltische taal gesproken in Cornwall) zou ‘hubba’ ook een waarschuwingskreet zijn bij het vissen, nl. ‘sardienen in de buurt’.

‘Hubba hubba’ is zowat een internationale kreet geworden. Michael B. Tretow, de geluidstechnicus en co-producer van ABBA, was ook maker van veel film- en reclamemuziek. Hij bracht een reeks eigen nummers uit, waarvan enkele de Zweedse hitparade haalden, zoals ‘Hubba hubba zoot zoot’.
In onze lage landen is deze catchphrase stilaan erg populair aan het worden. Zo zei Kader Abdolah een paar jaar geleden in de Volkskrant:
“In de nacht waarop ik de titel ridder van de koningin kreeg, kwam Bill Gates, de baas van Microsoft, in mijn droom. Mijn Nederlands was ineens accentloos. Ook hij sprak Nederlands. Hij vertelde me dat hij op dezelfde Perzische basisschool zat. Toen hebben we in het Perzisch tegen elkaar gezegd: wie slim is, gaat eerder dood. Vervolgens riepen we samen: Hubba! Hubba! Huuubaaba!”