Pepermuntvreters.

Volgens Van Dale is ‘pepermuntvreter’ een vulgair scheldwoord voor een gereformeerde.

Als je gereformeerd was dan at je zondags een King-pepermunt op. Dat muntje was bij gereformeerden verantwoord en populair 'omdat het precies een preek lang duurde voordat het in de mond gesmolten was'.
Niet voor niets wordt pepermunt schertsend ‘kerkvoer’ genoemd. Hervormden sabbelden op een Faam (die waren wat zachter).

Stef Bos schreef er een liedje over, met de mooie regels:

“'Als de dominee op dreef was tegen oorlog en geweld en als ik alle kleine ruitjes van elk kerkraam had geteld. Dan greep mijn moeder in haar handtas Voor het juiste medicijn En ze gaf me witte pillen En die verzachtten alle pijn. Pepermunt Pepermunt Als de preek je gaat vervelen als je niet meer luisteren kunt.”